Κυριακή 8 Ιουνίου 2014

Σκέψεις για την έκθεση «Απουσία» της Καίτης Παρτάλη

Από τη Βιβή Τουρόγιαννη, στο blog της "Αλλέστα"

Η συνάδελφος Καίτη Παρτάλη εξέθεσε έργα ζωγραφικής και εγκαταστάσεις στον πολύ όμορφο χώρο του BooArtCafé (Σαρρή 21 στου Ψυρρή), από τις 29.4 έως τις 9.5.2014. «Απουσία» το θέμα της έκθεσης, την οποία η Καίτη αφιέρωσε στον αγαπημένο της σύζυγο, ένα χρόνο μετά το θάνατό του.
Ώριμη η δουλειά της, υπηρετεί το φορτισμένο συγκινησιακά θέμα με καθαρότητα και ευαισθησία. Χωρίς φλυαρίες, χωρίς περιττά διακοσμητικά σχόλια, με χρώματα θαμπά, γεώδη, η ζωγράφος δημιουργεί σκηνικά φυγής και λιτά, θλιμμένα εσωτερικά όπου πλανώνται ερωτηματικά αναπάντητα. Η δυναμική, γρήγορη και σίγουρη πινελιά, το στέρεο σχέδιο και η ισορροπία στη σύνθεση των επί μέρους στοιχείων καταλήγουν σε ευκρινή και εύληπτα αποτελέσματα. Όλα τα έργα μιλούν για απουσία·άλλοτε ψιθυριστά (οι εφημερίδες οι αφημένες στην καρέκλα, η σκοτεινή, στατική φιγούρα μπρος στο γρήγορο, κατακόκκινο αυτοκίνητο) και άλλοτε κραυγάζοντας, όπως ο τραγικά εύγλωττος πίνακας με το άδειο πουκάμισο, η απορημένη έκφραση των ματιών στην αυτοπροσωπογραφία της, το πορτραίτο του συζύγου της.
Η Καίτη Παρτάλη δεν είναι επαγγελματίας ζωγράφος. Εμείς όμως, που παρακολουθούμε εδώ και χρόνια τη δουλειά της, ξέρουμε ότι με «επαγγελματική» επιμονή διαρκώς βελτιώνει την τεχνική της και εμπλουτίζει τη θεματολογία της. Η προσπάθειά της αποδίδει καρπούς: έχει κατορθώσει να κατακτήσει μια προσωπική, αναγνωρίσιμη εικαστική γραφή που αναδεικνύεται στις πρόσφατες ζωγραφικές δημιουργίες της.
Οι εικαστικές αναζητήσεις της Καίτης δεν εξαντλούνται στις δύο διαστάσεις. Όπως ανέφερα και πιο πάνω, στην πρόσφατη έκθεσή της υπήρχαν εγκαταστάσεις – κυριολεκτικά – συγκλονιστικές, οι οποίες με αφοπλιστική θεατρικότητα έδιναν εικόνες σπαρακτικές. Τα κρεμασμένα πουκάμισα με φόντο τις οικογενειακές φωτογραφίες, οι γραβάτες στο πάτωμα, τα αφημένα στην άκρη παπούτσια… Ομοιώματα απουσίας, κατάθεση μνήμης. Με εντιμότητα και αγάπη.
Αθήνα, 11.5.2014
ΒΙΒΗ ΤΟΥΡΟΓΙΑΝΝΗ