Τρίτη 12 Ιουνίου 2012

"Δελφοί"

Έχω καιρό να δημοσιεύσω κάποια καινούργια ανάρτηση. Δουλειές, υποχρεώσεις, τρεξίματα.......

Το Σ/Κ που πέρασε πήραμε μέρος σε έναν αγώνα με παλιά αυτοκίνητα. (Δεν γράφω τίποτε για τον αγώνα γιατί εγκαταλείψαμε λόγω βλάβης και τελικά ο αγώνας διακόπηκε επειδή κάποιος αγωνιζόμενος έπαθε ανακοπή κατά την διάρκεια του αγώνα και τελικά τον χάσαμε. Βλέπεις δεν είναι μόνο τα αυτοκίνητα παλιά αλλά και πολλοί από εμάς τους αγωνιζόμενους) Αλλά μετά την βλάβη πήγαμε στον τόπο προορισμού του αγώνα με το κανονικό μας αυτοκίνητο, μια και είχαμε ήδη προπληρώσει το ξενοδοχείο που θα μέναμε.

Είχα κάποια χρόνια να πάω στους Δελφούς.
Φθάνοντας το Σάββατο το απόγευμα, μετά από μια στροφή του δρόμου, αντίκρισα ένα τοπίο που μου έφερε στο νου μου πίνακες του Παπαλουκά, του Μαλέα και του Παρθένη.  Θα ήθελα να μπορούσα να σταματήσω επί τόπου και να καθίσω να το ζωγραφίσω, αλλά αυτό δεν ήταν εφικτό, άσε που δεν είχα μαζί μου ούτε μολύβι.....
Γενικά όπου και να γυρίσεις στους Δελφούς, το τοπίο σε εμπνέει.

Γύρισα την Κυριακή το βράδυ στο σπίτι και άρχισα να ψάχνω φωτογραφίες στο ίντερνετ, βρήκα μία που ήταν κοντά σ' αυτό που με είχε εντυπωσιάσει και αποφάσισα να την ζωγραφίσω. Είχα πολύ καιρό να ζωγραφίσω τοπίο γιατί δεν είχε τύχει κάτι να μου κάνει "κλικ", εξ άλλου όλο στα ίδια και στα ίδια γυρίζω και δεν μου κάνουν εντύπωση πια.....
Μάλιστα δεν χρησιμοποίησα καμβά, αλλά ξύλο και μάλιστα είναι ένα ράφι από τα ντουλάπια της παλιάς μου κουζίνας, κάποια από τα οποία φύλαξα με την προοπτική να ζωγραφίσω πάνω τους κάποια στιγμή.

Να λοιπόν το αποτέλεσμα:
"Δελφικό τοπίο" Λάδι σε ξύλο  (36Χ29 cm)
Και με διαφορετικό φωτισμό.

7 σχόλια:

Unknown είπε...

καλημέρα Καίτη.Χαίρομαι που εισαι πάλι εδώ.Μετά τα δυσάρεστα(ανακοπή)ήρθαν και τα ευχάριστα,και αυτά είναι αυτό ο πίνακας.Το γνωρίζω αυτ το κλικ....-)))
όμορφο το τοπίο σου,ωραία χρωματα ,και το ξύλο,το οποίο δεν έχω δοκιμάσει ακόμα,από κοντά βγάζει τις γραμμούλες,ε?Μπράβο Καίτη,για άλλη μία φο΄ρα ''έγραψες''.φιλιά πολλά

Maria Villioti είπε...

Δεν σχολιάζω τα του αγώνα γιατί με ψυχοπλάκωσες!!! Μένω στο Σ/Κ στους Δελφούς και στην έμπνευση!
Ό,τι θέλεις κάνεις Καιτούλα!!! Κι εννοώ πως έχεις μεγάλη γκάμα δυνατοτήτων στη ζωγραφική. Δεν ξέρω αν είναι το θέμα ή η εκτέλεση που μου αρέσει περισσότερο...όλα μαζί πάντως έδωσαν ένα πανέμορφο αποτέλεσμα. Μου αρέσει πάρα πολύ το φως που βγάζει ο πίνακας...έτσι είναι στην πραγματικότητα ή είναι η φωτογραφία που το κάνει; Θα τον δω από κοντά κάποια στιγμή, εύχομαι...Το ξύλο είναι ωραία βάση για λάδι...Μπράβο φιλενάδα...

Unknown είπε...

Μαράκι σ'ευχαριστώ για μια ακόμη φορά. Ανακαλύπτω κι εγώ κάθε φορά καινούργιες δυνατότητες που δεν ήξερα. Το φως που φαίνεται στον ουρανό δίπλα στο βράχο είναι από την γυαλάδα των χρωμάτων (τον φωτογράφισα αμέσως και επειδή το ξύλο είχε υπολείμματα κόλας, από ένα αυτοκόλλητο που είχα κολλήσει κάποτε, πέρασα όλο το ξύλο με λάδι πριν αρχίσω να ζωγραφίζω). Το υπόλοιπο φως είναι του πίνακα. Ήταν πολύ ωραία η φωτογραφία και απεικόνιζε το φως που είδα στην εικόνα που αντίκρισα από το δρόμο.
Όπως είπα μου θύμισε πίνακες του Παπαλουκά και του Μαλέα που αποδίδουν άριστα αυτό το φως και κάτι ανάλογο προσπάθησα να αποδώσω κι εγώ. Είμαι πολύ χαρούμενη που τα κατάφερα αρκετά καλά.
Όπως σου έχω πει για πάρα πολλά χρόνια οι κοντινοί μου άνθρωποι δεν με ενθάρρυναν για να καλλιεργήσω την δυνατότητα μου στη ζωγραφική, ήταν και οι υποχρεώσεις που δεν μου επέτρεπαν να κάνω αυτό που αγαπούσα, το είχα πνίξει λοιπόν. Ποτέ όμως δεν είναι αργά....

Unknown είπε...

Χρυσούλα πολλοί ζωγραφίζουν σε ξύλα. Σε μια άλλη περίπτωση πρι ζωγραφίσω, είχα περάσει το ξύλο με gesso. Αυτή τη φορά το συγκεκριμένο ξύλο είχε υπολείμματα από κόλλα γιατί όταν ήταν ράφι στο ντουλάπι μου του είχα βάλει αυτοκόλλητο για να καθαρίζεται εύκολα. Επειδή κόλλαγε, σκέφτηκα να το περάσω όλο με λινέλαιο πριν αρχίσω να ζωγραφίζω. Δεν φαίνονται οι γραμμούλες του ξύλου γιατί το χρώμα είναι αρκετά παχύ, υπάρχουν όμως μερικά πολύ μικρά κενά όπου διακρίνεται το ξύλο, τα οποία όμως έχουν ενσωματωθεί καλά στο σύνολο.
Σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Καλές δημιουργίες !! και Πολλά φιλιά !!

Maria Villioti είπε...

Και βέβαια δεν είναι αργά...Κι εγώ άλλα πράγματα έκανα τα περισσότερα χρόνια της ζωής μου, παρόλο που με ενθάρρυναν, αλλά δεν γινόταν,έπρεπε να γίνουν άλλα πράγματα, η επιβίωση πρώτα απ'όλα. Ήρθε ο καιρός που αφοσιώθηκα μόνο σ'αυτό αλλά μαζί ήρθε και η άτιμη η κρίση.Και πάλι δεν πτοούμαστε,εμείς θα προσπαθούμε γιατί μας αρέσει και γιατί περνάμε καλά...και γιατί το αγαπάμε Καιτούλα...Μαζί σου λοιπόν!!!

Φιλία είπε...

Ααααα, το ξέρω αυτό το τοπίο, το έχω θαυμάσει πολλές φορές σε εκδρομές στους Δελφούς!
Κι' εσύ, Καίτη μου, το απέδωσες τέλεια!!! Αυτό το γλυκό φως...... πολύ ωραίος πίνακας!
Φιλιά πολλά

Unknown είπε...

Καίτηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηη!!!!!!!
που είσαι?Τι κάνεις????Ολα καλά???
μου έλειψες βρε-)))
πολλά φιλιά